Flow & Rise de podcast

Hard werken vs lief zijn voor jezelf. Een combinatie die vaak lastig is. Vaak werk je even hard, zet je jezelf daarmee aan de kant. Of je zakt weg in emoties en ‘zachtheid’, waardoor je niks meer doet. In deze aflevering neem ik je mee in mijn ervaring en hoe ik zie hoe je dit wel kan combineren. 

Veel luister plezier!

Liefs, Astrid

___

Wil je na aanleiding van deze podcast dat ik een keer met je meekijk met waar jouw verborgen blokkade zit in pleasen en grenzen aangeven? Dan kun je ⁠⁠hier⁠⁠ een gesprek inplannen. 

En voor het delen van een leuk inzicht of het stellen van een persoonlijke vraag, stuur me dan een bericht op ⁠⁠Instagram⁠⁠ of ⁠⁠LinkedIn⁠⁠. 

Liever lezen dan luisteren? 

Lees de transcript

Eigenlijk komt het neer op twee bewegingen gebaseerd op hetzelfde. Aan de ene kant heb je de beweging naar zeer zelfverzekerd doen, krachtig doen, waarbij je zelf voelt dat het een harde beweging is. Een beweging die afstaat van jezelf en die je veel brengt, maar van binnen uitholt. Hierin push je jezelf over je grenzen heen. Je gaat nog even door terwijl je kapot bent, je doet meer dan eigenlijk nodig is. 

De andere beweging is dat je kwetsbaar doet, alle emoties er mogen zijn, je ook graag wilt laten zien dat het er allemaal mag zijn en daarmee te veel van jezelf laat zien. Je zwemt een beetje rond in je emoties en je voelt je helemaal niet meer sterk, sterker nog je voelt je slap en weerloos. En soms maken we de denkfout dat wanneer je hier zit het leven vanzelf zou moeten gaan, je niet zo veel meer hoeft te doen. En I get it…je wilt niet weten hoe vaak ik stiekem heb gehoopt op dat alles als vanzelf naar me toe zou komen wanneer ik weer eens op de bank lag. 

Het onderliggende proces gaat over veiligheid en vertrouwen. Voel jij je veilig genoeg om je controle te laten vieren en je ware gezicht te laten zien? En voel je genoeg vertrouwen in je lijf en jezelf om deel te nemen in het leven en verantwoordelijkheid te nemen om je echte diepste wensen te bereiken?

Mijn proces gaat vaak naar uiterste. Ik heb ergens bedacht dat ik alle uiterste moet zien en ervaren om zelf het midden te bepalen. Dus deze twee uiterste heb ik zeker ook uitgespeeld. Het begon met dat ik heel zelfverzekerd overkwam. Ik werd ook wel de rots genoemd. Stabiel, krachtig, kan veel hebben en geeft geen kik. Oh wat was ik daar trots op dat mensen mij zo zagen. Alleen wanneer ik thuis was was ik super onzeker, want dit masker mocht ik echt niet laten vallen. Dan zouden mensen zien hoe onzeker bang meisje erachter verschuild gaat. No way Gosse. 

Dat was voor mij op een gegeven moment niet meer houdbaar. En toen ik in persoonlijke ontwikkeling trajecten en opleidingen kwam, wist ik dat ik met hard werken, me zelfverzekerd voordoen ver zou komen. Dat is immers wat ik mijn hele leven gedaan heb en wat een prima succesformule was. 

Dus mezelf kapot analyseren, zeer bewust zijn van mijn gedrag en altijd zoeken naar waarom doe ik zus of zo en hoe kan ik dat beter doen. 

Klanten die bij mij instappen zitten vaak op dit punt. Het is misschien nog wel harder werken dan dat zelfverzekerd zijn masker en het houdt niet op. Dat masker viel thuis gewoon af, dit gaat thuis gewoon door. Ze zijn moe, twijfelen misschien nog wel wat meer en verlangen naar rust. Dat is wat ze van begin al wilde, maar het is alleen maar erger geworden. 

Dan zul je ook bij mij je proces mogen aangaan met dat het ook zacht mag. Zacht ademen, stoppen wanneer het genoeg is, aftasten, je eigen weerstand echt serieus nemen en er niet meer doorheen beuken. We gaan de manier waarop we samenwerken ook verzachten. Geen strijd, niet hele harde spiegels, maar liefdevol en serieus genomen worden op je kleine onzekere stukken. 

Hier wil ik wel een nuance aanbrengen dat het hier functioneel is om zacht te werken.  We zakken namelijk langzaam af richting je bekkengebied. Het gebied waar je eigen echte bodemvertrouwen ligt opgeslagen. Dit gebied verhard of verlaten we wanneer we hard werken en pushen. Dat is niet goed of fout, het is gewoon wat gebeurd.

In het bekkengebied mag je je eigen veiligheid weer terug vinden. Veilig zijn op zo’n manier dat je de controle kan laten vieren en zelfverzekerdheid ervaart op een totaal andere manier. Je hebt het harde niet meer nodig om controle te houden en om je doelen te bereiken. 

En dan kan het gebeuren dat dit doorslaat. En ja, I’ve been there. Oh wat was ik goed in het uitleggen hoe ik me voel, wat er gebeurd, en mn emoties lekker overal maar neerleggen. Ik moet er nu een beetje om lachen, maar the battle was real. En dat is waar mijn klanten over het algemeen een beetje een hekel aan hebben als mensen zich zo ‘aanstellen’ of ‘slachtofferen’. 

En dat snap ik. Ik zie het meestal als een tennis wedstrijd. Je moet dan even de baseline aan de andere kant aantikken om te weten waar het net staat. Je pingpongt een beetje op en neer en uiteindelijk vind je een balans die voor je werkt. 

In mijn traject komen klanten hier vaak vanzelf op een manier in terecht. Dan gaan we een ander deel van het proces in. Het deel waarin je weer opnieuw gaat ontdekken hoe deze versie werkt. Ik zie het vaak ook als een fase waarin je weer mag uitproberen met harder werken. Doelen stellen. Ervoor gaan. Hoe doe je dat terwijl je je lijf en jezelf volledig meeneemt hierin en vertrouwd?

Soms komen er mensen bij mij die in een of meerdere burnouts hebben gezeten. Daarin zie ik die opbouw in vertrouwen als een heel groot onderdeel. Zacht blijven in de beweging voorwaarts. En echt leren vertrouwen dat je lijf je aangeeft wat je kan, mag en wilt. 

Vaak gaan we onszelf hier namelijk restricties opleggen. Ik moet rusten elke dag, ik moet op mn yoga mat, ik mag niet meer 5 avonden weg zijn. Daarmee onttrek je jezelf uit het leven. En ik snap dit zo goed. Ik heb mezelf ook echt vaak tegen gehouden, omdat ik niet vertrouwde op dat ik het aankon. En heel bang was voor dat het me weer zou overkomen. Die burn-out of mezelf verliezen in dat harde masker aan de buitenkant. 

Daarin werken we vaak in het tweede deel van mijn traject. Als je namelijk de controle wat laat vieren, waar liggen je nieuwe grenzen? Dan ga je mijn lieveling spelletje spelen tussen hard werken voor je doelen, je diepste wensen en tegelijk zacht blijven voor jezelf zonder je te verliezen in weerloos gezwelg. 

Herken jij deze struggle? Of misschien kan je het vanaf nu beter gaan zien als een spel. Ik vermoed van wel als je tot hier gekomen bent. Stuur me dan eens een berichtje. Ik kijk graag met je mee wat op dit moment belangrijk is in je proces. 

En als je denkt pfoe het is nu wel eens tijd voor een potje pingpong op weg naar balans. Waarin je meer rust gaat ervaren en met aandacht bij je familie en vrienden kunnen zijn. Dan zijn er nog een paar plekjes in mijn traject Flow & Rise wat op 24 mei begint. Ik zal de link voor een afspraak in de shownotes zetten.

Dankjewel voor het luisteren en tot de volgende.