< Alle Afleveringen
Flow & Rise de podcast
3. Hoe je altijd rust ervaart
Het leven voelt gehaast. Alle rollen die je vervult vragen veel aandacht, waardoor je nooit toekomt aan wat jij wilt. Je geen rust en overzicht ervaart en meestal niet in het moment aanwezig bent, omdat er op de achtergrond nog een to do lijstje is of een mail die je moet sturen.
In deze aflevering neem ik je mee in waar dit vandaan komt en wat je kan doen om wel rust te ervaren. En het is niet wat je denkt!
Veel luister plezier!
Liefs, Astrid
___
Wil je na aanleiding van deze podcast dat ik een keer met je meekijk met waar jouw verborgen blokkade zit in pleasen en grenzen aangeven? Dan kun je hier een gesprek inplannen.
En voor het delen van een leuk inzicht of het stellen van een persoonlijke vraag, stuur me dan een bericht op Instagram of LinkedIn.
Liever lezen dan luisteren?
Lees de transcript
Een van de verlangens die mijn klanten altijd hebben is meer rust. Ze zien het voor zich dat ze altijd rustig en van uit hun volwassen zelf kunnen handelen. Dat ze altijd echt aanwezig kunnen zijn in gesprekken en thuis met het gezin.
En dat hebben ze al ervaren of gezien dat mensen dat kunnen. Vaak uit eerdere trajecten of trainingen hebben ze zo’n gevoel gehad en dat voelde zo lekker dat ze dat graag altijd willen ervaren.
Want wanneer ze het leven instappen dan neemt de chaos het over. Het is druk op werk, thuis in alle rollen die je hebt. Ouder, kind, vriend of vriendin, partner, manager, werknemer, teamlid, noem maar op. Alles vraagt je aandacht en je beweegt weer weg van jezelf.
En laten we eerlijk zijn dat is gewoon kut. Je voelt weer de beweging van jezelf af, je kan het niet meer stoppen en je begint gehaast en gejaagd te leven. En van binnen ben je teleurgesteld en boos dat het nog steeds niet lukt.
Ik snap het. En tegelijk wil ik je ook zeggen dat je een denkfout maakt dat je altijd in rust en in aanwezigheid moet zijn. Dat dat het doel is.
Laat m maar even bezinken. Ik kan me voorstellen dat deze opmerking wat met je doet. Tenminste dat deed het met mij de eerste keer dat iemand dit tegen me zei. Het voelde alsof ik weer wat fout deed en ik was ook in de war want wat is het dan wel?
Daar wil ik wel mijn visie op delen. Luister ernaar en kijk wat voor jou kloppend is. Mijn waarheid hoeft niet die van jou te zijn namelijk.
Ik zie het verlangen naar innerlijke rust zoals ik net beschreef nu als dat je verlangt naar een flat liner. Alles is altijd ok. Je bent altijd rustig. Je bent altijd aanwezig. Ergens bypass je dan alle emoties die erbij horen. Alle boosheid, al het verdriet, alle blijdschap ook vooral, alle kleine geluksmomentjes, alle trots en alle andere golven van emoties die simpelweg bij het leven horen.
Het leven daagt je uit. Het triggerd je. Het geeft je continue nieuwe prikkels die leuk zijn, maar ook minder leuk kunnen zijn. En ik zie het nu niet meer als een spel hoe ik in al die prikkels bovenop mijn zen berg kom, maar het spel is meer hoe beweeg ik hierin.
Kan ik zijn met dat ik me gehaast voel? Is de realiteit misschien gewoon even kut omdat de bovenburen aan het verbouwen zijn en je jezelf niet meer kan horen denken? Kan ik stilstaan bij die prachtige magnolia die elk voorjaar weer zo mooi bloeit? En is het ok om te reageren zoals ik reageer.
En soms is dat als een klein kind. Soms is dat heel volwassen. Alleen het is gewoon zoals het is op dat moment. En dat wil niet zeggen dat je dan niks meer te ontwikkelen hebt he. Want wanneer jij reageert met je kleine kind en dat heel irritant vindt, dan kan je daar onderzoek naar doen. En dan kan je dat op die manier veranderen.
Deze manier van kijken brengt alleen wel veel zachtheid naar jezelf. Naar hoe je het leven lijdt op dit moment en minder blijft hangen in al die stemmen in je hoofd die continue lopen te zeiken over hoe je dingen anders en beter moet doen.
En dat is niet makkelijk. Het is een spel van continue oefenen. Af en toe onderzoek doen en helen, emoties leren toelaten en reguleren en leren kijken met zachte ogen.
Een groot deel van mijn werk gaat hierover. Leren zijn met wat is en jezelf leren vasthouden in het moment. Hoe je dat doet dat is voor iedereen anders. Daar is geen lesboek voor, geen zelfhulpboek, geen standaard methode. Dat je die bij jezelf kan ontdekken daar ben ik wel van overtuigd. Dat doe je alleen door te doen, te experimenteren en te ervaren. Daarmee te vallen en elke keer weer op te staan. Het klink zo cliché als ik mezelf zo hoor praten, maar dat is wel hoe ik het ervaar. Ik ervaar ook hoe fijn het is om dat niet meer alleen te doen. Om me te laten dragen door dat proces, want echt het is een dapper pad.
Mocht jij nu intussen luisteren en geraakt worden door deze boodschap. Of dat nu irritatie en weerstand is of erkenning en misschien wel wat tranen die daarbij horen. Neem dan asjeblieft contact met me op. Dan plannen we een vrijblijvende strategycall waarin ik met je meekijk waar je staat en wat je nodig hebt om je persoonlijk leiderschap op dit vlak te verdiepen.
Wil je meer horen van deze podcast? Geef m dan 5 sterren en ga m volgen zodat je als eerste op de hoogte bent van een nieuwe aflevering.
Dankjewel voor het luisteren en tot de volgende.